Masz pytania? Zadzwoń!

Rozmowa dziecka z rodzicem  niekiedy przybiera taką formę o jakiej nam się nie śniło. Dzieci często na jedno słowo rodzica znajdują sześć innych. Wobec takiego rozwoju sytuacji napięcie rośnie i nie trudno o zdenerwowanie i kłótnie. Jak poradzić sobie z pyskującym i zbyt wygadanym dzieckiem?

Przyczyn ostrej wymiany zdań między dzieckiem a rodzicem może być bardzo wiele. Od tych trywialnych, jak posprzątania zabawek czy wyniesienie śmieci po bardziej istotne. W czasie tych rozmów z obu stron padają cięte riposty i ogniste komentarze. Warto jednak pamiętać, że nie każda “ostrzejsza” rozmowa jest od razu pyskowaniem. Należy umieć odróżnić kiedy dziecko chce Cię przekonać do swoich racji, a kiedy pyskuje.

Kiedy dziecko pyskuje?

Pyskowanie dziecka to jego wypowiadanie się podniesionym tonem, ostro, zaczepnie i arogancko. Wbrew pozorom jest ono normalnym zachowaniem dziecka, nie tylko tego nastoletniego, ale i malucha. Niemiłe odzywki są bardzo często związane z kolejnymi etapami rozwoju naszej pociechy. Dziecko w ten sposób testuje granice, próbuje walczyć o swoją niezależność i pokazać, że jest duże, dojrzałe i może posiadać własne zdanie, z którym należy się liczyć.

Pyskowanie dziecka może, być też wynikiem problemu, z którym nie umie ono sobie poradzić lub napięć, na które jest narażone. Psychologowie wskazują również, że pyskowanie jest też bardzo często cechą małych indywidualistów oraz dzieci impulsywnych i charakternych. Aroganckie wypowiedzi wynikają z tego, że nie radzą sobie one z emocjami i poprzez pyskowanie rozładowują napięcie.

Kiedy dziecko pyskuje: jak sobie radzić z aroganckimi wypowiedziami?

Rad na to jak poradzić sobie z aroganckimi odzywkami u dziecka jest bardzo dużo. Jednak łatwo jest podpowiadać, a trudniej wprowadzić to w życie. Podczas ostrej wymiany zdań, rodzica tak samo jak i dziecko mogą ponieść emocjom. A stąd już tylko krok do wielkiej rodzinnej awantury.
Dlatego też przede wszystkim staraj się hamować zapędy dziecka i tonować jego wypowiedzi. Nie pozwól żeby się nakręcało i stawało coraz bardziej agresywne. Przekazuj komunikat: rozumiem twoje zdenerwowanie, ale nie będziemy rozmawiać dopóki się nie uspokoisz.
Pamiętaj również o tym żeby nie dać się sprowokować. Staraj się panować nad tym co mówisz i robisz, a także nad całością sytuacji. Twoje wypowiedzi i reakcje powinny być spokojne i rzeczowe. Podnoszenie głosu i emocje mogą przynieść tylko więcej szkody niż pożytku.
Z pyskującym dzieckiem nie ma też co wdawać się w dyskusje. Jeśli to robisz dajesz mu sygnał, że taka forma rozmowy i rozwiązywania problemów ci odpowiada. Co więcej, twoje słowa będą dla niego tylko wodą na młyn, lepiej więc konsekwentnie odmówić rozmowy do czasu aż dziecko się nie uspokoi. Ta sama zasada obowiązuje Ciebie, nie wdawaj się w rozmowę pod wpływem emocji. Odbijanie piłeczki w niczym nie pomoże.
Tak jak wyżej wspomnieliśmy nie każda dyskusja jest pyskówką. Nie raz dziecko po prostu chce cię przekonać do swojego zdania. Doceniaj to i nagradzaj rozmowy, w których podaje ci sensowne argumenty i próbuje negocjować. Chwal gdy w kulturalny sposób wyraża swoje opinie, a jednocześnie jeśli rozmowa przeradza się w kłótnie mów o konsekwencjach złego zachowania. Pamiętaj, że są nimi nie tylko kary, ale i to, że takie zachowanie sprawia przykrość i nie prowadzi do osiągnięcia celu.

Jeśli chcesz, aby takich sytuacji zdarzało się jak najmniej zaplanuj z dzieckiem czas na spokojną rozmowę. Najlepiej przeprowadź ją wtedy kiedy emocje opadną. W jej trakcie dowiedz się jakie były faktycznie powody zdenerwowania. Pamiętaj, aby nie tylko mówić, ale i słuchać swojego dziecka.