AI – harmonia, KI – siła wewnętrzna DO – droga, czyli droga do zharmonizowania siły wewnętrznej.
Tradycje aikido
Aikido to japońska sztuka walki, która w harmonijny sposób łączy ciało i umysł ćwiczącego. Jej głównym celem jest samorozwój. Chociaż aikido wywodzi się i czerpie aż z innych sportów walki (kyudo kenjitsu, aiki jujitsu, daito ryu, i innych) to powszechnie uważa się, że sport ten jest czymś więcej, niż tylko jednym z systemów walki. Aikido uważne jest za sztukę wojenną bez walki i przemocy, a także postrzegane jest jako filozofia życia.
Historia aikido
Aikido zostało skodyfikowane i opracowane przez Morihei Ueshibę pod koniec XIX wieku. Swoją nazwę ten system walki otrzymał dopiero w 1942 roku. Po II wojnie światowej treningi aikido stały się niezwykle popularne w Japonii. W Tokio powstała Fundacja Aikikai, która obecnie jest najważniejszą instytucją dla światowego aikido. Jej szefem jest wnuk sensei Morihei Ueshiby – Moriteru Ueshiba.
Kto może trenować aikido?
Treningi aikido odpowiednie są zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Rozpoczęcie swojej przygody z tym sportem jest możliwe w każdym wieku. Może to zrobić 5 latek i 95 latek. Wynika to przede wszystkim z relaksacyjnego charakteru aikido oraz braku elementów obciążających organizm. Wpływ na uniwersalność aikido ma również to, że jest ono bardzo elastyczna sztuką, która dostosowuje ćwiczenia do indywidualnej dynamiki ciała i sprawności fizycznej danego człowieka.
Aikido, w którym taką samą wagę jak to do ćwiczeń przykłada się do stylu życia i myślenia, świetnie sprawdza się jako zajęcia pozalekcyjne dla dzieci. Uczy ich pokory, współpracy i pokojowego rozwiązywania konfliktów.
Skąd popularność aikido?
Popularność aikido wynika z wielu czynników jednym z nich jest widowiskowość tego sportu walki. Oprócz tego, że aikido jest niezwykle estetycznym sportem pełni również rolę relaksującą oraz dostarcza niezbędnej dla zdrowia dawki ruchu i aktywności fizycznej. Doskonale tłumi negatywne emocje, wprowadza do życia harmonię, uczy współpracy pomiędzy ciałem i umysłem, koncentracji oraz opanowania.
Aikido może stanowić również skuteczną metodą samoobrony. Popularność tego sportu walki wynika także z faktu, że nie jest on nastawiony na przemoc i uszkodzenia ciała. Cała technika przypominam harmonijny taniec, który zakończony jest rzutem lub unieruchomieniem.
Jak ćwiczy się Aikido?
Treningi aikido bazują na podstawach anatomii. Wynika to z tego, że w danych czasach, gdy jeszcze walka decydowała o śmierci i życiu, w jej trakcie stosowano ciosy, który nastawione były na najwrażliwsze miejsca ciała. Dziś wiedza o tym jak zbudowany jest człowiek w aikido wykorzystywana jest nie do tego, aby skrzywdzić przeciwnika, ale aby zadać mu krótkotrwały ból nie powodujący stałego uszczerbku na zdrowiu. Aikido skupia się przede wszystkim na perfekcyjnym i eleganckim zneutralizowaniu ataku przeciwnika. Sport ten charakteryzuje się m.in. stałą kontrolą osi centralnej przeciwnika, dokładnością i skutecznością stosowanych dźwigni, rzutów, atemi. Do tego dochodzi jeszcze unikatowy sposób władania mieczem i kijem, który opiera się na starojapońskiej szermierce. Taktyka aikidoki polega na wykonywaniu uników, zasłon, dźwigni, rzutów itp. Płynność, precyzję i skuteczność jego ruchów sprawią, że może on poradzić sobie z kilkoma przeciwnikami na raz. Postawą aikido jest zejście z linii ataku, nie przeciwstawianie się ciosa napastnika, lecz unikanie nich. Aikido w swoim założeniu unika siły, koncentruje się na natomiast na pracy bioder oraz podejściu do sytuacji przekierowywaniu siły.